Wybrane wzorce myślenia, odczuwania i reagowania spotykane w życiu zawodowym.
Niektórzy z nas mają w zespole osobę, która ciągle zachowuje się w pasywny, podporządkowujący się, poszukujący aprobaty albo umniejszający ciągle swojej wartości sposób. Kiedy znajduje się między ludźmi, żeby uniknąć konfliktu albo odrzucenia: toleruje nadużycie i złe traktowanie przez innych; nie wyraża swoich potrzeb i pragnień.
Inni mają szefa, który wydaje się zupełnie odcięty od emocji i potrzeb; izoluje się od innych ludzi i odrzuca pomoc; czuje się wycofany, rozkojarzony, odłączony. Często pracuje po nocach lub podejmuje inne czynności, które służą zagłuszeniu emocji.
Czasem też poszukuje nadmiernej stymulacji w wyjątkowo nasilony lub kompulsywny sposób, uprawiając sporty ekstremalne, narażając swoje życie lub otępiając się często alkoholem lub narkotykami. Może być cyniczny, obojętny lub pesymistyczny, aby
uniknąć angażowania się w relacje i aktywności.
A może masz kolegę w zespole, który zachowuje się w sposób wyjątkowo wywyższający się, agresywny i dominujący? Przy każdej okazji jest rywalizujący, dewaluujący, nadmiernie kontrolujący. Choć ma wiele zalet i czasem ogromną wiedzę to jednak jego manipulujący i wykorzystujący innych styl bycia szybko zniechęca ludzi. Taka osoba często dąży do skupienia uwagi na sobie i wysokiego statusu.
A może pracujesz z kimś, kto wymaga, żeby zawsze zachowywać się idealnie, dążyć do najwyższych osiągnięć, trzymać wszystko we właściwym porządku, być skromnym, przedkładać dobro i potrzeby innych nad własne dobro i potrzeby? Wymusza na wszystkich dookoła, by byli maksymalnie wydajni i unikali marnowania czasu pod karą pręgierza prawie? Pewnie też uważa, że złą rzeczą jest wyrażanie uczuć lub zachowywanie się spontanicznie; ma sztywne i surowe zasady i reguły.
A może pracujesz z kimś, kto cały czas chodzi, jak bomba zegarowa? Czuje silną złość, z powodu drobiazgu może być wściekły, wkurzony, sfrustrowany?
Często też spotykamy na swojej zawodowej drodze kogoś, kto zachowuje się w samolubny, impulsywny sposób, ma trudności z odroczeniem gratyfikacji, nie obchodzi go sprawiedliwość, jeśli jemu jest dobrze. Często czuje dużo złości, wściekłości, frustracji, może sprawiać wrażenie „rozpuszczonego” i jest niecierpliwy, ponieważ jego oczekiwania i potrzeby nie są zaspokojone. Często zachowuje się, jak hipokryta i wyznaje filozofię Kalego, promując podwójne standardy.
Skąd biorą się takie zachowania?
To nie jest tak, że w pracy jesteśmy innymi ludźmi niż w domu i w życiu prywatnym - oczywiście każda z tych sfer stwarza inne warunki ekspresji, więc nasze dominujące wzorce różnie mogą się manifestować w różnych okolicznościach. Podobnie jak z pomarańczy zawsze wycisnę sok pomarańczowy - bez względu na to, czy leżała w lodówce czy na słońcu - może on być zimniejszy lub cieplejszy, może być go mniej lub więcej, może być smaczniejszy lub lekko sfermentowany - ale nie wycisnę z niej przecież soku pomidorowego czy jabłkowego....
Na to, co z nas wypływa, nasze sposoby reagowania, myślenia i odczuwania mają wpływ nasze doświadczenia i to zwykle najmocniej wpływają te dawne. To, co działo się w naszych domach i rodzinach wciąż na nas oddziałuje, a nasze destrukcyjne zachowania pojawiają się, aby kompensować podstawowe emocjonalne potrzeby, które nie zostały zaspokojone. Jak?
Pobierz e-book, aby poznać 6 różnych historii wartych przeczytania.
Jedni z nas mają dominujący system operacyjny Ofiary inni Obrońcy, Dogadzacza lub Mistrza, który we wszystkim jest najlepszy. Są też wieczni Optymiści i wieczni Pesymiści. Zdarzają się wśród nas systemy operacyjne Dowcipnisia lub Plotkarza.
Tych wzorców jest znacznie więcej i założę się, że prawie wszystkie z łatwością znajdziesz w swoim otoczeniu.
Kliknij na strzałkę i pobierz e-book za darmo!
